گفتگوی ندای اصفهان با دکتر مهدی طغیانی

به گزارش اصفهان شرق به نقل از ندای اصفهان، مجمع نیروهای انقلاب اسلامی شهر اصفهان که با شعار همدلی برای نجات کشور پا به عرصه انتخابات گذاشته اند(+)، متشکل از بیش از ۳۰ تشکل انقلابی اصفهان و ۱۰۰ نفر از چهره های شاخص اثرگذار شهر است که طی فرآیند چند مرحله ای به معرفی لیست نهایی ۵ نفره خود برای انتخابات مجلس شورای اسلامی پرداخت.

– به نظر شما مهم ترین فعالیت یک نماینده مجلس در چه مواردی خلاصه می شود؟
طغیانی: بخشی از کار نماینده این است که مسئله شناسی کند، مسائلی که در کل کشور مطرح می شود بسته به جایگاه خودش باید بداند؛ اگرچه نماینده ها باید در زمینه های مختلف رای بدهند و صاحب فکر و نظر باشند. نماینده باید از بدنه نخبگانی جامعه مثل دانشگاه ها استفاده کند چون این بدنه می تواند این ایده ها را تکمیل تر و پخته تر کند. البته برخی شئون ماند عضویت در کارگروه ها و شوراهای مختلف هم برای نمایندگان در نظر گرفته می شود.
مسئله مهم دیگر موضوعات نظارتی مجلس است. آیا قوانین اجرا می شود یا خیر و اگر اجرا نمی شود باید دید چه ایراداتی در کار است؟ مثلا قانون مبارزه با پولشویی عمل نمی شود. بچه سه ساله در کشور تراکنش های میلیاردی دارد. برخی از این قبیل عدم اجرا ناشی از ضعف قانون است. مسائل ریزی که اطراف ما وجود دارد اگر حل شود اتفاقات بزرگی در کشور می افتد.

قانون نظام مالیاتی نیاز به پالایش دارد، چرا که در تخصیص منابع نقش آفرینی می کند. ما در نظام مالیاتی می گوییم اگر منابع نباید جایی برود باید روی آن مالیات وضع کرد و بالعکس. یعنی آن قدر در هدایت عوامل مهم است و ما از این ابزار به خوبی استفاده نمی کنیم. در بحث مجلس نگاه من این است که اگر سراغ مسائل ریشه ای و اهرمی برویم می شود در چهار سال کاری کرد که آثار تا دهه های زیادی به جا بماند ولی به شرطی که سراغ ریشه ها برویم.

ما گاهی دچار مسئله حاشیه ای می شویم و این در زمینه اقصادی هم وجود دارد.

فرآیند فسادزا را باید حل کرد و اگر این کار نشد مقابله با مصادیق کاری پیش نمی برد. در برخی مکان ها مانند گمرک ما شاهد فرآیندهای فسادزایی هستیم که برخی از آن ها قانون است. یعنی قانون فسادزا آنجا وجود دارد. مثلاً ما قانون داریم که به نوعی کارچاق کنی در گمرک کمک می کند و به افرادی اجازه می دهد تسهیل کننده روال ها و فرآیندهای اداری باشند. تا زمانی که این ها را حل نکنیم مقابله با مصادیق سودی ندارد. باید دست و پای این افراد بسته شود و کاری که در قانون خواسته شده را فقط انجام دهند.
مجلس توانایی انجام این کار را دارد؟
– اینجاست که ایفای نقش نظارتی مجلس مهم است ولی در انجام این کار فرآیند روشنی در مجلس شورای اسلامی وجود ندارد. البته این اصلاحات تعمیر کردن قطار در حال حرکت است و نباید زندگی مردم را متوقف کرد تا اصلاح انجام شود. باید در بین مردم مطالبه اصلاح ریشه ها جا بیفتد. اگر ریشه ها درست شود شاخ و برگ ها و ثمرات آن اصلاح شود.
معتقد هستم با نگاه ریل گذاری در مجلس می توان خیلی کارها را پیش برد. به شرطی که دچار روزمرگی نشویم. راه این اصلاح ها مجلس است.

شما در زمینه اقتصاد اسلامی هم نظریاتی داشته اید، لطفا کمی توضیح دهید.
– زمانی که خمس و زکات مطرح شد دولت این قدر وظایف متعدد برای خودش تعریف نکرده بود، مانند آموزش و بهداشت و خدمات عمومی و… . حتی در مصادیق پرداخت خمس و زکات چنین چیزی نبود و مربوط به فقرا و نیازمندان بود. این مباحث توسعه فقه را هم ایجاب می کند. امروزه باید یا به مصادیق مواردی مانند زکات اضافه کرد و یا باید موضوع جدیدی به نام مالیات مطرح شود.
نگاه ما به خمس و زکات هنوز نگاه دوران غیبتی است. نگاه دوران حاکمیت ولایت فقیه به آن نداریم. در جمع کردن، تعیین مصادق و تعریف نظام می توان این را مشاهده کرد. فضای حکومتی ما تغییر کرده ولی در قالب اقتصادی دست به چیزی نزدیم و مانند دوران طاغوت کار می کنیم و همان فضا حاکم است. باید این موارد تغییر پیدا کند. یا باید مصادیق توسعه پیدا کند یا موضوع جدید به نام مالیات را بپذیریم که باید این را بپذیریم.

مالیات/ بانکداری

فضای مالیات های دینی ما به یک سمت و سو است و فضای مالیات های جدید به سمت دیگری است و انگار دو سیستم جدا از هم هستند و هیچ گاه جمع نخواهد شد.
اجرای سیاست های اقتصادی سالم در حزه کنز و ربا و مالیات ها و در حوزه ساختار دولت و آن نگاهی که اسلام به وظیفه حاکم در قبال مردم دارد، به صورت تدریجی اما مستمر باید پیاده سازی شود.
افق ما در نگاه رهبری و کلان وجود دارد اما در نگاه کارشناسی این نیست، در اقتصاد مقاومتی رهبری گفتند این کار باید دست کسانی باشد که به آن اعتقاد دارند. اقتصاد اسلامی هم باید توسط کسانی سیاستگذاری شود که به آن اعتقاد دارند.

برای مثال اخلاق در بانکداری موضوع مهمی است. ما در بانکداری فقط اخلاق مدرن و فردی را رعایت می کنیم ولی اخلاق واقعی که مصالح جامعه را در نظر بگیرد وجود ندارد. نمی شود فقط به مشتری احترام زبانی گذاشت، در قراردادها باید اخلاق را رعایت کرد، در بانک ها قراردادها یک طرفه است. بانک های خصوصی هم کمتر نظارت جدی روی آن هاست و برای این کارها بیشتر انگیزه دارند. نتیجه این چیزی می شود که ما می بینیم با چیزی که در ادبیات دینی به دنبال آن هستیم فرسنگ ها فاصله دارد.
درباره احیای آب زاینده رود نظرات مختلفی وجود دارد. دیدگاه شما چیست؟
– حرکت های دسته جمعی در این زمینه خوب است ولی به شرطی که جدی باشد. در زمینه آب باید با کار علمی مسئله را پیش برد. ما مصوبه داریم که هم زاینده رود را تقویت کنیم هم بارگذاری جدید را قطع کنیم. اصول کلی درباره زاینده رود وجود دارد و باید به دنبال اجرای آن رفت بدون اینکه دعوا را قومی قبیله ای کنیم. در حوزه آب دعواهای قومی قبیله ای به نفع هیچ کس نیست و فشار دشمن را بیشتر می کند.

بحث اینجا است که عده ای از مردم سایر استان ها هم در اصفهان زندگی می کنند و مصرف آب دارند. اما این گونه رفتارهای قومی قبیله ای باعث می شود احساس تقابل بین مردم یک استان هم به وجود بیاید و این کارها باید با عقلانیت جلو برود. برخی هم می خواهند از این نمد برای خود کلاهی درست کنند که هیچ کدام از این کار اثر مثبتی برای مردم هیچ استانی نخواهد داشت.

تا زمانی که ریشه ها را حل نکنیم مبارزه با مصادیق سودی ندارد/ فرآیندهای فسادزا را باید حل کرد