اصفهان جای توسعه مسکن مهاجرپذیر ندارد
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دکتر مهدی طغیانی، نماینده مردم اصفهان در نشستی با معاونان وزیر راه که به دنبال طرح سوال از وزیر راه و شهرسازی پیرامون راهکارهای وزارت راه برای تامین آب شرب پروژه نهضت ملی مسکن در اصفهان برگزار شد اظهار کرد: گلوگاه اصلی توسعه مسکن در استان اصفهان آب است. رودخانه طبیعی زاینده‌رود که ۸۵۰ میلیون مترمکعب آورد سالانه دارد، در حال حاضر تنها ۳۰ میلیون مترمکعب از این مقدار برای تأمین آب شرب مورد استفاده قرار می‌گیرد. امروز مصرف آب شرب در اصفهان بزرگ، شهرهای اطراف، کاشان و انتقال آب به یزد به حدود ۴۰۰ میلیون مترمکعب رسیده است. این به این معنی است که نیمی از آورد طبیعی زاینده‌رود صرف تأمین آب شرب می‌شود. در حالی که در کشور مطرح است که مصرف آب شرب تنها ۱۰ درصد از کل مصرف است، این میزان برای زاینده‌رود بسیار بیشتر است.
وی افزود: کل آورد زاینده‌رود در صورت بارش نرمال و با احتساب تونل‌های کوهرنگ یک و دو، به ۱.۴ میلیارد مترمکعب می‌رسد. اکنون سوال این است که بارگذاری جمعیتدر فلات مرکزی و استان اصفهان به چه دلیل صورت می‌گیرد؟ آمار رسمی نشان می‌دهد که از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۹۵، ۱.۵ میلیون نفر به جمعیت اصفهان بزرگ افزوده شده است. شهری که در زمانی که پایتخت کشور بود، جمعیتی معادل ۷۰۰ هزار نفر داشت، اکنون بیش از ۲ میلیون نفر جمعیت دارد و اگر شهرهای اطراف نیز در نظر گرفته شوند، این عدد به ۳.۵ میلیون نفر می‌رسد. این افزایش جمعیت عمدتاً به دلیل مهاجرت بوده است.
نماینده مردم اصفهان ادامه داد: بارگذاری شهری به ویژه در مناطق جدید مانند شهر جدید شیخ بهایی، فاز دوم بهارستان، شهرک‌های اطراف سپاهان‌شهر و توسعه ۷۰۰ هکتاری شاهین‌شهر، عمدتاً توسط جمعیت مهاجر پر می‌شود. نرخ رشد جمعیت اصفهان نیز کمتر از میانگین کشوری است. علاوه بر موارد گفته شده، در سال‌های اخیر، ساخت و سازهایی همچون شهرک شهید کشوری (۱۶ هزار و ۵۰۰ واحد)، گل نرگس (۴۵۰۰ واحد)، چشمه طوطی (۸۰۰۰ واحد) و دیگر پروژه‌ها در حال انجام و توسعه است. این واحدها عمدتاً توسط مهاجران پر می‌شوند، مهاجرانی که تأمین آب شرب برای آن‌ها در اصفهان ممکن نیست. در نتیجه گلوگاه تأمین آب همچنان باقی است.
طغیانی با بیان اینکه سوال اصلی این است که آیا نمی‌توان با نوسازی بافت‌های فرسوده و احیای آن‌ها، نیاز مسکن مردم اصفهان را تأمین کرد؟ اظهار کرد: متأسفانه در استان‌های مرکزی، به ویژه اصفهان، بحران جدی آب وجود دارد و توسعه بی‌برنامه در این استان‌ها همچنان ادامه دارد. سوال اساسی این است که آب برای تأمین مسکن در اصفهان از کجا باید تأمین شود؟ بی‌برنامگی وزارت راه در تأمین آب برای واحدهای مسکونی جدید و واگذاری این مسئولیت به وزارت نیرو نشان‌دهنده عدم انسجام در سیاست‌گذاری‌های حاکمیتی است. زیرا در حال حاضر آب کافی در اصفهان وجود ندارد. وزارت نیرو باید منابع جدید برای توسعه شهرهای جدید در اصفهان و اطراف آن تأمین کند.
وی با بیان اینکه نتیجه این توسعه‌های بی‌برنامه، خشکی زاینده‌رود، کاهش حقابه کشاورزان و فرونشست زمین در اصفهان است که وضعیت زندگی مردم را دشوار کرده خاطرنشان کرد: این سیاست‌ها با یکدیگر هم‌خوانی ندارند و به طور کلی من مخالف هر نوع توسعه جمعیتی در اصفهان هستم. نمی‌توان سیاست‌هایی مشابه آنچه در مناطق پُرآب اجرا می‌شود در استان‌های کم‌آب پیاده کرد. اخیران تصمیم به توسعه مناطقی در اطراف بهارستان و دل دشت‌ها (قارنه) گرفته شده است، در حالی که نه وزارت راه و نه وزارت نیرو برنامه‌ای برای تأمین آب آن ندارند! معتقدم قوانین توسعه مسکن بر اساس شرایط اقلیمی هر منطقه تدوین گردد.
نماینده مردم اصفهان در انتها گفت: این سوالات باید در کمیسیون عمران مطرح شود تا مشکلات مربوطه حل شده و تکلیف قانونی آن اصلاح گردد و برای هر استان با توجه به شرایط خاص آن، سیاست‌گذاری مناسبی انجام گیرد.
دیدگاهتان را بنویسید